Born to be Brave ( ნაწილი 6 )

 გავიდა 10 დღე.
- დღეს დედიკო ჩამოდიის- ვუთხარი ძიძას.
- ხო ძალიან მაგარია ))
- აუ შენ დარჩი რა ჩვენთან არ წახვიდე.
- როგორ დავრჩე, მეც ჩემი ოჯახი მყავს და მომენატრნენ.
- აუუუ :((
- მოდი ჩაგეხუტო
მე ჩემს ძიძას ჩავეხუტე...
- რომარომაამააა გაგა ოლალაა ვანთ იოურ ბედ რომენს... - ისმის ჩემი ტელეფონის ხმა. მეც ვუპასუხე.
- დედას სიხარულოო როგორ ხარ?
- კარგად დეე შენ?
- მეც კარგად ჩამოვედიი და რაღაც ჩამოგიტანეე!
- მართლა დეეეე? :*
- ხოო
- ვაიმე რა მაგარია რა არისს?
- ეს უკვე სიურპრიზიაა ))
- კარგი ხოო. ;დ ეხლა სად ხარ?
- მანქანაში ვარ და სახლში მოვდივარ.
- კარგიი მალე მოდიი...
- აი უკვე სახლთან ვარ
- ჩამოვალ და დაგხვდებიიიი...
მე გავიქეცი ეზოში. ქუჩაში დედა დავინახე. ღობეს გადავახტი და დედას გადავეხვიე...
- ჩემი ძიძა გამოვიდა სახლიდან, უკვე ჩაცმული. კარებთან იდგა და გვიყურებდა... მერე მოგვიახლოვდა. დედამ მას დიდი მადლობა მოუხადა. ჩემი ძიძა მანქანაში ჩაჯდა... მე ხელს ვუქნევდი.
- დეე რა ჩამომიტანე?
- წამოდი სახლში და გაჩვენებ!
ავედი სახლში და გავშრი... ეს იყო ბილეთი გაგას კონცერტზე ვაიმე როგორ გამიხარდაა !! ))
- აწწწ რა მაგარია დეეეეეეეე მადლობა ვაიმე როგორ მიყვარხარ დედიკოოო ააააააააააააააააააააააააააააა იეეეეეეეეეეეეეეეეეეეს!
- ჰჰაჰჰა დაწყნარდი..
- ვერაა ძალიან მიხარიააააააააააააა იეეეეეეეეეეეეეეეეეეეს გაგას კონცერტზე წავაააააააალ!
- ხო ანი წახვალ წახვალ )))
- ურაააააააააააა!
- ანი მისმინე, მე შენი დღიური წავიკითხე. ამას რატომ არ  მეუბნებოდი? მე შენ სხვა სკოლაში გადაგიყვან.
- ............ მე ...... მე......
- კარგი არაუშავს. მთავარია გავიგე. მალე არდადეგები მოვა და 7 კლასიდან სხვა სკოლაში გადაგიყვან!
- რა კარგიააა! ^^
ეს იყო ყველაზე ბედნიერი დღე ჩემს ცხოვრებაში. ამ ბედნიერებას კიდევ გაგას მოწერილი მესიჯი დაემატა:
” გამაგრდი! იყავი ძლიერი! You Born to be Brave! "